wtorek, 4 czerwca 2013

#39- Strach

wtorek, 4 czerwca 2013
Jeszcze tylko 3 egzaminy do zrobienia! Na luzie do nich podejdę, bo to moje dwa ulubione przedmioty; 2x matma i biologia. Najbardziej bałam się przed religią i literaturą z angielskiego, ale obyło się bez większych trudności, bo wylosowałam łatwe tematy. Dzisiaj poprawka z języka angielskiego i mam nadzieję, że nie było źle.

Całą noc nie mogłam spać. Rozmyślałam na temat strachu i tego, że jestem dziwnym człowiekiem, który boi się dziwnych rzeczy. Spójrzmy ma to tak; mam parę takich najbardziej przerażających sytuacji, czy ludzi, które dla innych wydają się całkiem normalne i w żaden sposób nie powodują dziwnego uczucia w brzuchu. Mówię tu na przykład o wokaliście zespołu Wilki. Możecie się śmiać, ale mimo tego, że piosenki typu "Baśka" towarzyszą mi od dzieciństwa to na pana Gawlińskiego nie mogę patrzeć. Przypomina tak bardzo osobą z moich snów, gdy byłam mała, że pozostał mi jakiś uszczerbek na psychice z tego tytułu. Chodziło o to, że ta osoba porywała moją siostrę, więziła ją w szopie, by następnie wjechać w tą szopę samochodem i zabić mi siostrę. Sen powtarzał mi się tyle razy, że zapamiętałam go bardzo dobrze. W szczególności wygląd tego faceta. Od tego czasu, wystrzegam się ludzi wyglądających podobnie do niego, czyli i również wokalisty Wilków.

Według słownika definicji strach to "niepokój wywołany przez grożące niebezpieczeństwo lub rzecz nieznaną, która wydaje się groźna". Lepiej bym tego nie ujęła. Strach to nic innego jak uczucie w głowie, które podpowiada Ci, że coś jest "złe i niedobre" i trzeba się tego wystrzegać. Zapewne gdyby nie sen o psychicznym mordercy, dzisiaj nie miałabym kompletnie żadnego problemu z patrzeniem na osoby wyglądające tak jak on. Tak samo jak ktoś kto boi się np. ciemności. Jeżeli całe życie spałby przy zgaszonym świetle, dzisiaj pewnie nie zwróciłby na to uwagi. Ze strachem zwykle trzeba stanąć "oko w oko" i wtedy przestanie nam zagrażać. Czasami możemy nawet odkryć, że to czego tak unikaliśmy jest naprawdę fajne i ominęliśmy to wielkim łukiem mimo że było godne uwagi. 

A Wy czego się boicie? Pająków, ciemności, a może małych pomieszczeń? Piszcie. 

Pozdrawiam, Kutnianka

11 komentarzy:

  1. Może to wydawać się dziwaczne, ale ja panicznie boję się kosiarek do trawy. Mam ku temu pewne powody - wracając pewnego dnia ze szkoły podstawowej (jeszcze w Polsce) przechodziłam koło faceta, który kosił trawę i z kosiarki wyprysnął (nie wiem jak to ująć) kamień, który uderzył mnie kilka milimetrów od lewego oka (ze sporą siłą) Od tego czasu unikam kosiarek jak ognia, a że w Anglii trawę koszą bardzo często to jednak czasem na taką natrafię. Wtedy staram się koło niej jak najszybciej przebiec. Moi znajomi uważają to za dziwaczne.. lekko..


    pozdrawiam mokkakahvi i powodzenia na egzaminach, mam nadzieję, że będą łatwe (fingers crossed) :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Ja w sumie boję się ciemności zwłaszcza wtedy gdy idę przez jakieś ciche miejsce to od razu słyszę wszędzie dobiegające jakieś dziwne dźwięki jakby ktoś za mną szedł albo ktoś coś szeptał. :D
    http://oliwia-zofia.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  3. Ja się boję pociągów, a w szczególności starych lokomotyw... Wiem, bardzooo dziwne, a co najlepsze, że nie mam ku temu powodów. Znaczy jakbym musiała gdzieś pojechać pociągiem to bym pojechała, ale ta podróż raczej by do przyjemnych nie należała.

    http://maly-wielki-swiat365.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  4. Może wydać się to dziwne ale boję się papryki i biedronek, to jest taka moja fobia z dzieciństwa ;x





    www.thisispatriciarose.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  5. Zazdroszczę Ci tego,że mieszkasz w Anglii
    chciałabym mówić po angielsku na co dzień
    obserwujemy? :)
    http://imrefashion.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  6. Ojejku ja jakos nie mam takich przemiotów , ziwrzat sytuacji , bardziej mnie coś obrydza bądż smuci ; D
    Moze czasem boje sie wracac sama w nocy ; )
    Miło mi bedzie jak zaobserwujesz
    www.kaarina-blog.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  7. ogólnie fajny blog :)
    zapraszma takze do mnie:)

    OdpowiedzUsuń
  8. cudny blog, bardo ładna estetyka :)
    Zapraszam do mnie :)

    OdpowiedzUsuń
  9. ja strasznie boje sie ślimaków ! :O
    zapraszam do mnie kochana ! obserwuję ;*

    loorenzy.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  10. Strasz? Bardzo często mi towarzyszy, niestety.
    Lubisz matmę? Podziwiam Cię.

    OdpowiedzUsuń
  11. Szablon jest gotowy.
    Zapraszam na
    http://probyszablonowania.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za każdy komentarz. Naprawdę wiele dla mnie znaczy.
Jeżeli chcecie bym weszła na Wasze blogi podeślijcie linka. Będzie mi prościej.

Co jednak nie oznacza, że wyznaje zasadę obserwację za obserwację. Dodaję blogi, które naprawdę mnie ciekawią :)

Pozdrawiam, Weronika

|Polne-Maki| Trochę mody, trochę kultury, książki, filmu, różnych zagadnień (W.) © 2014