#8- Życie na Wyspach cz.1 (szkoła)

Jak większość z moich czytelników pewnie wie mieszkam w Anglii i również tam uczęszczam do szkoły. Muszę przyznać, że poziom jest tam zdecydowanie za niski i często się dziwię jakim cudem ten kraj jest na tak wysokim szczeblu gospodarczym. Niepojęte jest dla mnie jak w społeczeństwie ludzie nieumiejący czytać i pisać po angielsku są w tych samych klasach co geniusze wyliczający całki. Nie mnie o tym decydować, niestety ...

Obecnie jestem uczennicą, tak jakby, ostatniej klasy (Y11) obowiązkowej szkoły- gimnazjum (high school). Jak wiadomo w Anglii obowiązują mundurki do ukończenia tejże szkoły, ale również w niektórych prywatnych szkołach wyższych. Na obecnym poziomie zaliczam GCSE- rodzaj egzaminów z wybranych przedmiotów. Do wyboru każdy uczeń ma 4 z takich jak: informatyka, geografia, historia, plastyka, muzyka, języki obce,... Mi przysługiwały tylko 2, ale to z uwagi na to, że przyjechałam w połowie roku i resztę dała mi szkoła. Przez to wynikło wiele komplikacji, ale o tym może kiedy indziej.

Po high school każdy powinien mieć już jakiś zarys swojej przyszłości i dostosować wszystko w tym kierunku. Do wyboru każdy uczeń ma: 6th Form (liceum na dobrym poziomie), college (liceum na gorszym poziomie/ technikum), lub pójście do pracy (można już od dnia ukończenia 16 lat). Różnica między 6th Formem, a Collegem jest dość znacząca; po 6th Formie masz A-Lavels (coś w rodzaju matury), a po Collegu dyplom ukończenia kursu/ coś a'la zawód po zawodówce; BTEC, ale z ta roznica, ze jest nacisk polozony na nauke zawodu ze strony praktycznej.

Jeżeli chodzi o atmosferę w takich szkołach, jak dla mnie, jest za mało dyscypliny. Nie mówię, że trochę śmiechów, rozmów, czy luźniejsze lekcje są złe, ale spędzanie godziny na robieniu niczego jest stratą czasu. Chyba lepiej nauczyć się czegoś, a nie wysłuchiwać plotek. Nie mam racji? Większość uczniów nie ma takiego szacunku do nauczycieli jak w polskich szkołach, co było dla mnie zdziwieniem, gdy tam przyszłam. Powiedzieć cześć,lub zapytac o prywatne sprawy nauczycieli w moich klasach jest na porządku dziennym. Takie zachowanie jednak przekłada się również na inne sytuacje. Typowy Anglik zwykle wszystkich traktuje tak samo i nie patrzy na różnicę wieku, pochodzenia, czy koloru skóry. I to w nich lubię.


Lekcje w większości szkół trwają od godziny 9 do 15:15 (5 godzinnych lekcji, półgodzinna przerwa i lunch 55 minut). Niestety obecnie nie możemy wychodzić poza budynek szkoły podczas lunchu, ale gdy jest się w wyższej klasie ma się już takie pozwolenie. Kolejny przykład na marnowanie czasu; 55 min. wolnego? Na co to komu? Można by wyjść wcześniej do domu, a nie siedzieć tam nic nie robiąc.

Co wydaje mi się ciekawe to zróżnicowane przedmioty i to, że każdy może sobie wybrać to co mu się podoba. Dobry jest również nacisk na naukę rzeczy potrzebnych w codziennym życiu, jak szycie, czy gotowanie.

Podsumowując, szkoła w Anglii nie jest za bardzo dla mnie. Za mało pracy, za mało wymagań i za mało wiedzy, którą nam przekazują. Gdybym miała szansę z chęcią wróciłabym do Polski, ale wydaje mi się, że dla osoby, która nie lubi spędzać zbyt dużo czasu nad zadaniami, czy ma problemy z zapamiętywaniem zagadnień taka szkoła byłaby idealna.

źródło zdjęć- google grafika

***

Mam nadzieję, że notka się podobała i dowiedzieliście się co nieco o angielskiej edukacji. Jak macie jakieś pytania o Anglii, lub o czymkolwiek to piszcie. Postaram się odpowiedzieć. 

Pozdrawiam, Kutnianka.