#90- M.Stuhr "W Krzywym Zwierciadle"

Jak już wspominałam w poprzednim poście, wpadła mi w ostatnim czasie w ręce książka, a właściwie zbiór felietonów mojego, po części, idola, po części, autorytetu, po części, po prostu ulubionego aktora- Maćka Stuhra. Odkąd dowiedziałam się, że takowa została wydana zapragnęłam ją mieć, bo jeżeli się kogoś aż tak ceni to ciekawość aż zżera by zobaczyć co ciekawego udało mu się sklecić. Znając pana Stuhra oczekiwałam czegoś dobrego i skoro piszę ten post, oznacza to, że się nie pomyliłam.

"W Krzywym Zwierciadle" są to zebrane felietony Macieja (jeżeli nie popełniłam błędu podczas liczenia to jest ich 40), które ukazywały się przez pewien czas na łamach magazynu "Zwierciadło". Prawdę powiedziawszy nigdy tego magazynu nie kupiłam. Ba, nawet nigdy nie zwróciłam na niego uwagi w sklepie. Pewnie gdyby nie Stuhr, nadal tkwiłabym w niewiedzy, że coś takiego istnieje.
Z felietonami również nie miałam nigdy takowej styczności. Wiedziałam mniej więcej co to jest, czytałam blogi, na których tego typu teksty się pojawiały, ale dopiero dzięki tej książce dowiedziałam się jak taki felieton naprawdę wygląda. Sama z chęcią chciałabym zacząć pisać takie felietony, ale że moje poczucie humoru jest raczej nijakie to i one byłyby jego pozbawione. Cóż, mogłyby zawierać chociaż jakieś dobre rady życiowe, ale w tym również jestem kiepska, więc pozostaję przy takim bliżej niezidentyfikowanym stylu pisania jaki prowadzę od zawsze. Wracając do pana Stuhra, od zawsze wiedziałam, że jest on bardzo inteligentnym człowiekiem, który nawet w żartach potrafi przemycić cenne refleksje i prawdy o każdym z nas. Takie są właśnie jego felietony. Zabawne, szydercze, ale również dające do myślenia, bo pokazują normalne życie. Według opisu z okładki jest to "świat oczami Macieja", często jakby odbity właśnie "w krzywym zwierciadle". Warto do tego świata wejść i zobaczyć co taki Maciej sobie myśli. A myśli nie byle jak i nie byle o czym. Niekiedy o błahych sprawach, ale nawet z takich błahych spraw, można czerpać frajdę.

Nie umiem wybrać jednego felietonu, który byłby moim ulubionym. Wszystkie miały w sobie "to coś" i wybranie jednego, czy dwóch byłoby po prostu nie sprawiedliwe. Powiem jedynie, ze jeżeli lubicie czytać blogi z przemyśleniami to i książka Maćka Stuhra podejdzie Wam do gustu. Nie jest to literatura wysokich lotów. Jest napisana normalnym dla każdego z nas językiem, dlatego jest dobra w odbiorze dla osób w przeróżnych grupach wiekowych. Wydaje mi się, że i starszy i młodszy czytelnik odnajdzie w tych tekstach coś z czym będzie mógł się zinterpretować. I to według mnie jest pięknem tej całkiem, wydawać by się mogło, prostej formy.

Każdy z tych 40 felietonów jest różny. Każdy daje inny przekaz. Jedne przypominają stare czasy, ukazują wspomnienia autora. Z kolei inne opisują teraźniejszość, obrazują to co nas otacza, jak świat się zmienia, jak żyją ludzie, jakimi ideałami się kierują. Maciej Stuhr był opisywany jako jeden z lepszych ludzi sceny kabaretowej. Jego żarty i humor jaki w nich pokazywał uderzały w punkt i dlatego zyskał taką ogromną liczbę fanów. Z felietonami jest tak samo. Można powiedzieć, że każdy indywidualnie jest skeczem kabaretowym z pouczającą puentą, ale w formie pisanej.

Książkę czytało się bardzo lekko. Cena jej też nie jest wcale wysoka, więc jeżeli moja pseudo recenzja zachęciła Was do przeczytania "W Krzywym Zwierciadle" to serdecznie zapraszam do Empików.

Pozdrawiam, Weronika.